2021 թվականի սեպտեմբերի 10-ին, ժամը՝ 19.00-ին,   «Մոսկվայի տուն» մշակութային կենտրոնում՝ ք. Երևան, Արգիշտի 7 հասցեում կկայանա «Քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի իրավակիրառ պրակտիկան» վերտառությամբ ձեռնարկի ընդհանուր մասի շնորհանդեսը՝ ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի դատավոր Գոռ Թորոսյանի, Երևան քաղաքի ընդհանուր իրավասության առաջին ատյանի դատավորներ  Հովիկ Շահնազարյանի և Հայարփի Զարգարյանի համահեղինակությամբ:

Ձեռնարկում լուսաբանվել են ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի պրակտիկ խնդիրները, լուծման ուղիները ինչպես նաև ներկայացվել են օրենսդրական փոփոխությունների առաջարկները՝ դատավորների իրավամտածողությամբ:

Միջոցառումը կազմակերպվում է ԵՄ կողմից ֆինանսավորվող և IRZ-ի, Էքսպերտիզ Ֆրանս-ի և Լատվիայի Դատական Մարմնի կողմից իրագործվող՝ «Հայաստանում արդարադատության համակարգի ամրապնդում» ծրագրի կարողությունների զարգացման բաղադրիչի շրջանակներում։ Ծրագրի ընդհանուր նպատակն արդարադատության որակի բարձրացումն է՝ ՀԸԳՀ առաջնահերթություններին և ԵՄ լավագույն փորձին համահունչ։

Համահեղինակները դատական իշխանության ներկայացուցիչներին և այլ շահագրգիռ անձանց  հրավիրում են մասնակցելու գրքի շնորհանդեսին:

Սույն թվականի հուլիսի 28-ին և օգոստոսի 3-ին Եվրոպայի խորհրդի և Եվրոպական միության «Գործընկերություն հանուն լավ կառավարման» ծրագրի շրջանակներում տեղի են ունեցել «Իրավաբանի մասնագիտության ամրապնդումը եվրոպական չափանիշներին համապատասխան» խորագրով առցանց հանդիպումները: Առցանց հանդիպումները նախատեսված էին Հայաստանի, Վրաստանի, Մոլդովայի և Ուկրաինայի իրավաբանների համար և այդ հանդիպումներին ներգրավված էին միջազգային փորձագետներ՝ ի դեմս Ալեքսանդր Սուրժինի: Առցանց հանդիպումներին մասնակցել են նաև ՀՀ Երևան քաղաքի առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավորներ Լիզա Գրիգորյանը և Ջոն Հայրապետյանը:

Առցանց հանդիպումների ընթացքում քննարկվել են իրավաբանի մասնագիտությանն առնչվող մի շարք հարցեր, ինչպես նաև դատավարության ընթացքին վերաբերող պրակտիկ հիմնահարցեր: Առաջին հերթին քննարկվել են դատավարության մասնակիցների նկատմամբ կիրառվող դատական սանկցիաները: Մասնակից դատավորները ներկայացրել են մեր երկրում փաստաբանների նկատմամբ տուգանքի կիրառման պրակտիկան՝ նշելով, որ փաստաբանների նկատմամբ տուգանքի կիրառման ձևով դատական սանկցիաներ կարծես թե չեն գրանցվել:

Քննարկում է ծավալվել դատավորին ինքնաբացարկ ներկայացնելու հիմքերի մասին՝ նույն դատավորի կողմից այն քննարկելու իրավաչափության համատեքստում: Փորձագետը շեշտել է, որ կան երկրներ, որտեղ ազգային օրենսդրությունը հնարավորություն է տալիս առանձին կարգով բողոքարկելու ինքնաբացարկի միջնորդությունը մերժելու մասին դատարանի որոշումը:

Փորձագետի առաջարկությամբ դատավոր Լ.Գրիգորյանը ներկայացրել է քաղաքացիական դատարավարության ընթացքում, իսկ դատավոր Ջ.Հայրապետյանը՝ քրեական գործով դատական քննության ընթացքում փաստաբանների կողմից նոր ապացույցներ ներկայացնելու հնարավորության հարցը, դրանք գործի հիմքում դնելու պայմանները:

Առցանց հանդիպման ընթացքում բարձրացվել են նաև հարցեր, որոնք վերաբերում են դատավոր-փաստաբան փոխհարաբերակցության էթիկական կողմին: Մասնավորապես նշվել է, որ գերադասելի կլիներ այնպիսի հարթակների ստեղծումը, որոնք կապահովեն դատավորների և փաստաբանների միջև դատական նիստերից դուրս շփումները, այդ թվում՝ ընդունելի է համարվել փաստաբանների և դատավորների համատեղ համաժողովների անցկացումը:

Հուլիսի 14-ին Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում, Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Երկրորդ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի նախագահությամբ, տեղի ունեցավ շքանշանի հանձնման հանդիսավոր արարողություն: Հայաստանում իրավունքի հաստատման ուղղությամբ մեծ վաստակի, հայրենանվեր, եկեղեցասեր ու ազգաշահ իրագործումների համար Հայաստանյաց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու «Սուրբ Սահակ-Սուրբ Մեսրոպ» պատվո բարձր շքանշան հանձնվեց ՀՀ դատավորների միության նախկին նախագահ, ՀՀ Արմավիրի մարզի առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության դատարանի նախկին նախագահ Հրաչիկ Սարգսյանին:

Արարողությունը բացվեց Տերունական աղոթքով, որից հետո ներկաներին ողջունեց Մայր Աթոռի թանգարանների և Արխիվի տնօրեն Տ. Ասողիկ աբեղա Կարապետյանը: Մեծարյալի կյանքին ու ազգանվեր գործունեությանն անդրադարձավ ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի նախկին դատավոր Արթուր Սմբատյանը:  Ապա «Էջ Միածինն ի Հօրէ» շարականի երգեցողության ներքո բերվեց Հայրապետական սրբատառ կոնդակը, որն ընթերցեց Մայր Աթոռի Եկեղեցական հայեցակարգային բաժնի տնօրեն Տ. Վազգեն եպիսկոպոս Միրզախանյանը: 

Կոնդակում ի մասնավորի ասված է. «․․․Ճանաչում ենք Ձեզ անձնապես և ծանոթ ենք Ձեր երկարամյա արդյունաշատ գործունեությանը: Աստվածպարգև Ձեր կյանքը Դուք, որպես նվիրյալ հայորդի, ապրել եք հայրենի մեր երկրի հանդեպ որդիական սիրով` միշտ ձգտելով Տիրոջից Ձեզ պարգևված շնորհները ծառայեցնել հավատավոր մեր ժողովրդին։

Այսօր առիթ ունենք անդրադառնալու Ձեր արդյունավոր գործունեությանը։ Երկար տարիներ զբաղեցնելով բարձր պաշտոններ իրավապահ համակարգում և արդարադատության մարմիններում` Դուք կարելին ի սպաս եք դրել հանուն մեր երկրում օրինահարգ հասարակության ձևավորման: Մասնագիտական գործունեության մեջ Ձեր հաջողություններն ու ձեռքբերումները բարի արդյունքն են Ձեր նախանձախնդիր, անհոգնաբեկ աշխատանքի:

Անկեղծ հոգով Դուք դրսևորել եք նաև Ձեր որդիական սերն ու նվիրումը հանդեպ Առաքելական մեր Սուրբ Եկեղեցին և Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածինը` օժանդակություն բերելով Մայր Աթոռի գործունեությանը:

Մեր ժողովրդին և մեր Սուրբ Եկեղեցուն մատուցած Ձեր ծառայությանց բարձր գնահատանքով Հայրապետական այսու կոնդակով շնորհում ենք Ձեզ Առաքելական մեր Սուրբ Եկեղեցու «Սուրբ Սահակ-Սուրբ Մեսրոպ»  պատվո բարձր շքանշանը»:

Կոնդակի հրապարակումից հետո Վեհափառ Հայրապետը մեծարյալի կուրծքը զարդարեց Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու պատվո շքանշանով:

Ապա շնորհակալական խոսք ասաց Հրաչիկ Սարգսյանը: Վերջինս նշեց, որ իր գործունեության ընթացքում մշտապես ջանացել է արդարադատությունը իրականացնելու հետ մեկտեղ մարդկանց փոխանցել Եկեղեցու պատվիրանները՝ ընդգծելով, որ նույնականություն կա այդ պատվիրանների ու արդարադատության միջև, որի հիմքում հենց պատվիրաններն են:

Հանդիսությունն ամփոփվեց Նորին Սրբության օրհնության խոսքով: Վեհափառ Հայրապետը վերստին անդրադարձավ Հրաչիկ Սարգսյանի հայրենասեր և եկեղեցանվեր ոգուն, ինչպես նաև Սուրբ Եկեղեցու հավատավոր զավակի՝ Մայր Աթոռի նկատմամբ մշտական հոգածու վերաբերմունքին: Իր շնորհավորանքներն ու բարեմաղթանքները բերելով պարոն Սարգսյանին՝ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը հայցեց,  որ Բարձրյալն Աստված Իր Սուրբ Աջի ամենախնամ հովանու ներքո հանապազ պահի ու պահպանի ազգի նվիրյալ զավակին և Սարգսյան ընտանիքին և շնորհի արևշատություն, նորանոր հաջողություններ և երկնահեղ ամենայն բարիք:

Վստահաբար հիմա այնտեղ՝ երկնքում, զրուցում են պապ ու թոռ, էլի խոսում ազգային ու մարդկային վեհ գաղափարներից, անդադար երազում հզոր ու լուսապայծառ հայրենիքի մասին: Թե լսեինք նրանց զրույցը, անկասկած կճանաչեինք. բոլորի կողմից սիրված, հայրենասեր մտավորական, հարգված դասախոս, ազգային արժեքներ կրող և տարածող իրավագետ, հմուտ մանկավարժ Գևորգ Հովսեփյանն է ու երկրային կյանքում ուղենիշ դարձած, սիրո, հավատարմության ու նվիրվածության խորհրդանիշ, ֆանտաստիկ ընկեր, երիտասարդ գիտնական ու անմահ հերոս Գևորգ Արշակյանը:

Գևորգ Հովսեփյանը՝ ուշադիր և հոգատար դասախոսն ու խորհրդատուն, որ ուսանողների կյանքում անպայման կշարունակի իր հոգևոր ներկայությունը, ավարտել է ԵՊՀ իրավաբանական ֆակուլտետը, ապա  1967-1972 թթ. սովորել ԵՊՀ ասպիրանտուրայում:

1964 թ. աշխատել է ՀՀ հասարակական կարգի պահպանության մինիստրության քննչական վարչության Լենինյան շրջանի քննչական բաժանմունքում՝ որպես քննիչ, ապա՝ ավագ քննիչ: 1966 թ. Երևանի քաղաքային խորհրդի գործադիր կոմիտեում եղել է որպես հրահանգիչ, 1973 թ.՝ ԵՊՀ իրավագիտության ֆակուլտետի դասախոս, ապա ավագ դասախոս:

1984 թվականից մինչև կյանքի ավարտ եղել է ԵՊՀ իրավագիտության ֆակուլտետի պետության և իրավունքի տեսության ու պատմության ամբիոնի դոցենտ: Պարոն Հովսեփյանն անպայմանորեն կշարունակի ապրել իրեն ճանաչողների հիշողություններում, քանի որ կարողացել է իր բացառիկ էությամբ, վեհ նկարագրով դաս և օրինակ լինել երիտասարդ սերնդի համար։

Ուսանողների, գործընկերների, հարազատների ու բարեկամների հիշողություններում Գևորգ Հովսեփյանը կմնա որպես բարի ու ազնիվ ընկեր, բացառիկ մարդ, ուսուցիչ և հոգատար դասախոս, որն ուսանողների բազում սերունդներ է կրթել, զինել Հայաստանի պետության և իրավունքի պատմության, քաղաքական և իրավական ուսմունքների իմացությամբ, հայրենիքն ու ժողովրդին ամեն ինչից վեր դասելու և անմնացորդ ծառայելու վեհ գաղափարներով, դաստիարակել հայրենասիրության ու ազգասիրության, բարության ու ազնվության, մարդասիրության ու համամարդկային արժեքներով:

Գևորգ Հովսեփյանն օրինակելի ծնող էր և ընտանիքի նահապետ։ Այսօր նրա զավակները կարևոր ներդրում ունեն Հայաստանի Հանրապետության արդարադատության և իրավապահ համակարգում, ինչպես նաև այլ ոլորտներում։ Նրա դուստրը՝  Գևորգ Արշակյանի մայրը՝ Նաիրա Հովսեփյանը, Երևան քաղաքի առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր է:

Գևորգ Հովսեփյանի վեհ արժեքների, ազգային ու հայրենական գաղափարների առաջին կրողն ու կերպարը հենց իր թոռնիկն էր` հերոս Գևորգ Արշակյանը։ Հենց պապիկի հավատամքն ու  դաստիարակությունն էին, որ առաջնորդեցին կրտսեր Գևորգին նետվել Արցախյան պատերազմի բոցերի մեջ և կյանքը զոհաբերել հանուն հայրենիքի։

Գևորգ Արշակյանը ծնվել է 1996 թ. նոյեմբերի 12-ին, բայց իր ծննդյան թիվը համարում էր 1991-ը, իսկ ծննդյան օրը՝ սեպտեմբերի 21-ը: Գևորգը դեռ 23 տարեկան էր, բայց հասցրել էր միաժամանակ սովորել և կարմիր դիպլոմով ավարտել Երևանի պետական համալսարանի փիլիսոփայության և հոգեբանության, իրավագիտության ֆակուլտետները, Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական համալսարանը, որն ավարտելուց հետո ստացել է լեյտենանտի կոչում և մեկնել զինվորական ծառայության Արցախ՝ Մատաղիս՝ այն հռչակելով թագավորություն: Արցախի Հանրապետության ՊԲ հրամանատարի 2019 թվ. հոկտեմբերի 16- ի N552 հրամանով Գևորգ  Արշակյանը պարգևատրվել է թանկարժեք նվերով, 2020թվ. սեպտեմբերից  <<Հայ ասպետ>>  դպրոցում դասավանդել  է  ռազմագիտություն:

Ծառայության մեկնել է կամավոր, քանի որ Փիլիսոփայության և հոգեբանության ֆակուլտետում տարկետման իրավունքով գերազանց սովորելը և այնուհետև մագիստրատուրա ընդունվելը հնարավորություն էին տալիս չզորակոչվել ծառայության, սակայն Գևորգն իր անձից առավել էր սիրում հայրենիքն ու պետությունը, ուստի չգնալ չէր կարող։

Դեռ 2017 թվականին իր տված հարցազրույցներից մեկի ժամանակ Գևորգը, խոսելով երազանքների մասին, նշել էր. «Երազում եմ, որ մի օր հպարտորեն ասեմ՝ ես միացյալ ու անկախ Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացի եմ, և իմ անձնագիրն ամենահզորը լինի աշխարհում։ Ես իմ բոլոր գործերն այժմ փորձում եմ ծառայեցնել այս երազանքիս իրականացմանը»:

Գևորգը բազմակողմանի էր զարգացած, հետաքրքրվում էր գիտությամբ, սիրում արվեստը, բազմաշնորհ էր, ընկերասեր, նա համալսարանական էր էությամբ և վստահաբար դառնալու էր լավագույն գիտնականներից մեկը: Նա յուրաքանչյուր ֆակուլտետի ուսանողի հետ կարող էր խոսել նրա մասնագիտությունից, անվերջ բանավիճել, փաստարկներ ու հակափաստարկներ բերել, սովորել ու սովորեցնել:

ԵՊՀ-ում ուսանելու տարիներին նա ընդգրկվել է «Հայ ասպետ» մրցութային թիմում և որպես հաղթող մեկնել Արևմտյան Հայաստան։ ԵՊՀ փիլիսոփայության և հոգեբանության ֆակուլտետի բակալավրիատում և մագիստրատուրայում ուսանելու տարիներին 2 անգամ եղել է Դավիթ Անհաղթի անվան կրթաթոշակառու։ Բացի դրանից` ստացել է ԵՊՀ բրոնզե մեդալ։ Համալսարանի Ուսանողական խորհրդի ակտիվ անդամ էր, դրա գիտակրթական հանձնաժողովի նախագահը, ԵՊՀ գիտխորհրդի և գիտական կոչումներ շնորհող հանձնաժողովի անդամ։

Գևորգն այն անհատն էր, որ հոգում հայրենիքն էր կրում, և հենց հայրենիքն էր նրան առաջնորդում, դրա համար էլ պատերազմի լուրը ստանալուն պես գնացել է Արաբկիրի զինկոմիսարիատ, սակայն, տեսնելով, որ իրեն չեն զորակոչում, հենց հաջորդ օրը՝ սեպտեմբերի 28-ին, ԵՊՀ-ում կազմել է ջոկատ և ընկերների հետ մեկնել Մատաղիս, իսկ նահանջից հետո երկու շաբաթ գտնվել է Ալաշանում։ Թոքաբորբով հիվանդ ստիպված 2020 թ. հոկտեմբերի 16-ին վերադարձել է Երևան։

Ապաքինվելուց հետո՝ 2020 թ. նոյեմբերի 1-ին, կրկին կամավոր մեկնել է Ալաշան։ Ըստ իր մարտական ընկերների ներկայացրած տեղեկությունների՝ նոյեմբերի 5-ին Շուշին անձնազոհ պաշտպանության կարիք է ունեցել, և Գևորգն առաջիններից է եղել , որը նորից կամավոր ստանձնել է Շուշին անձնվիրաբար պաշտպանելու գործը, որ իր պաշտելի ու հպարտ բարձունքը կանգուն մնա:

2020 թ. նոյեմբերի 6-ին Շուշիի մատույցներում հրազենային վիրավորում է ստացել ոտքից, սակայն ինքն իրեն վիրակապելուց և ցավազրկելուց հետո շարունակել է մարտը, ոչնչացրել մեծ թվով թշնամու կենդանի ուժ և տեխնիկա։

Այնուհետև ստացել է երկրորդ վիրավորումը որովայնից, սակայն շարունակել է մարտը, քանի դեռ ուժերը թույլ են տվել և միայն երրորդ անգամ վիրավորվելուց հետո ուժասպառ վիճակում տեղափոխվել Ստեփանակերտի հիվանդանոց։ Վիրահատվել է, բայց արնաքամ լինելու պատճառով կյանքը փրկել չի հաջողվել. անմահացել է։

«Ինձ հրաժեշտ չտաք, չփաթաթվեք, հետևիցս չգաք, ես գնում եմ կռիվ… Պատերազմից հետո կհավաքեմ գերդաստանիս, որ մեր հաղթանակը նշենք»։ Այս խոսքերով Գևորգը պատերազմի առաջին օրերին հեռացել է տնից։ Նրան հաջողվեց գերդաստանը հավաքել, ցավոք, Եռաբլուրում։ Անմահանալուց 5 օր անց Գևորգը դարձավ 24 տարեկան։

Գևորգը զոհվեց նոյեմբերի 7-ին՝ հեռու, մոտիկ հարազատներին, ընկերներին ու պարզապես բոլորին թողնելով հույս, որ իր լույսով Շուշին մի օր կվերադառնա, որ Արցախի խաղաղ երկնքի տակ մի օր կհավաքենք ու կվայելենք իր տնկած ծառերի բերքը:

«Գևորգ Մարզպետունուն սիրում եմ ոչ թե նրա համար, որ նույն անունն ունենք, այլ նրա տեսակի համար։ Հրաշալի տողեր են, երբ ասում է, թե մինչև վերջին հագարացին դուրս չգա երկրից, ինքն իր ընտանիքի գիրկը չի վերադառնա։ Չգիտեմ, թե մարդն ինչ կամքի ուժ ու նվիրում պետք է ունենա, որ այդպիսի քայլի դիմի։ Ես վստահ եմ, որ մեր մեջ այսօր էլ կան մարզպետունիներ, որոնք կանեն անհնարինը, երբ հարկ լինի»,- ասել էր Գևորգը դեռ տարիներ առաջ՝ երևի նույնիսկ չկասկածելով էլ, որ մեր մեջ ապրող մարզպետունիներից մեկը հենց ինքն է եղել։

Արցախի Հանրապետության նախագահ Արայիկ Հարությունյանի 2021 թ. փետրվարի 17-ի հրամանագրով, ԵՊՀ փիլիսոփայության և հոգեբանության, իրավագիտության ֆակուլտետների և ՀՀ ՊՆ Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական համալսարանի շրջանավարտ Գևորգ Արշակյանը 2020 թվականի սեպտեմբերի 27-ին հակառակորդի սանձազերծած լայնածավալ ռազմական գործողությունների ընթացքում Արցախի Հանրապետության պետական սահմանը պաշտպանելիս ցուցաբերած արիության ու խիզախության համար պարգևատրվել է «Մարտական խաչ» 1-ին աստիճանի շքանշանով:

2020 թվականի դեկտեմբերի 26-ին Սայաթ-Նովայի անվան երաժշտական դպրոցում բացվեց Գևորգ Արշակյանի անվամբ դասասենյակ:

Սիրելի թոռնիկի մահից երկու ամիս անց կյանքից հեռացավ նաև Գևորգ Հովսեփյանը, որ այնտեղ՝ երկնքում, շարունակեն միասին ժպտալ ու երազել։ Պարոն Հովսեփյանի ավանդն ուսանողների կրթության և որպես հայ մարդ արժեհամակարգի ձևավորման գործընթացում անգնահատելի է: Վերջինիս՝ հայրենիքին մատուցած մեծ ավանդը և ուսանողներին ժառանգած գիտելիքներն ու գաղափարները միշտ վառ կմնան բոլորի սրտերում ու հուշերում:

ԵՊՀ գիտական խորհրդի որոշմամբ Գևորգ Հովսեփյանը պարգևատրվել է ԵՊՀ ոսկե մեդալով, դեռ 2013 թվականին նա պարգևատրվել էր ԱԺ պատվո մեդալով:

2021 թ. հունվարի 28-ին ԵՊՀ գրադարանում բացվել է Գևորգ Արշակյանի անվան ընթերցասրահ, իսկ մայիսի 27-ին Արդարադատության ակադեմիայում հանդիսավորությամբ տեղի է ունեցել նրա անվան լսարանի բացումը:

ԵՊՀ բակում էլ տեղի է ունեցել Արցախյան 44-օրյա պատերազմում զոհված համալսարանականների հիշատակին նվիրված պուրակի բացումը, որի եղևնիներից մեկն անվանակոչվել է ուսանող-ազատամարտիկ Գևորգ Արշակյանի անվամբ:

Նրա հարազատ կառույցը՝ ԵՊՀ ուսանողական խորհուրդը, ՈՒԽ-ի 27-ամյակին Գևորգ Արշակյանին պարգևատրեց Ոսկե մեդալով: ԵՊՀ գիտական խորհրդի որոշմամբ էլ Իրավագիտության ֆակուլտետում սահմանվեց նրա անվան կրթաթոշակ:

Գավառի պետական համալսարանի գիտական խորհրդի որոշմամբ   Գավառի պետական համալսարանի   Գևորգ Հովսեփյանի դասավանդած լսարանը 27.06.2021թվ. անվանակոչվեց  Գևորգ Արշակյանի  անվամբ:

Ավագ և կրտսեր Գևորգներին ճանաչողները վստահեցնում են. նրանք շարունակելու են իրենց հաղթարշավը, իրենց օրինակով ու կերպարով ծառայելու են հայրենիքին, արդեն երկնքից շարունակելու են ժպտալ ու ժպիտ պարգևել։